Speling van het lot

Op een parkbank in de avondzon

De plek waar dit verhaal begon,

Ving hij haar blik, 

Er sprong een vonk

Van hem naar haar en terug

Toen rechtte hij zijn rug

Iets greep hem bij de strot

Pas op nu voor zo’n speling van het lot

Daar liepen ze, het prille stel

Nog wat beduusd, dat zag ik wel

Ze stopten bij een vreemd hotel

Met neon uithangbord

Hij dacht: ik zie wel wat het wordt

Een onvoorspelbaar lot

Kijk uit nu voor die speling van het lot.

Zij hoorde een mondharmonica

En liep het zonlicht achterna

Het zelfde licht dat hem weldra

Zou wekken uit zijn slaap

Ze wierp de blinde man iets na

Een aalmoes namens God

Verijdeld was die speling van het lot

Hij wreef zijn ogen uit en zag

Dat zij niet langer naast hem lag

Opende het raam en dacht

Zo erg kan het niet zijn

Pas later kwam de pijn

Hij ging eraan kapot

Daar was hij dan

De speling van het lot

Sindsdien hoort hij steeds klokken slaan

Zijn papagaai scandeert haar naam

Hij zoekt haar waar ze dansen gaan

Daar bij de Visserspoort

Zijn wens wordt niet verhoord

Hij vangt alleen maar bot

Gewoon zo’n simpele speling van het lot.

Ze zeggen wel: ‘t is een gevaar

Teveel gevoel maakt het leven zwaar

Toch hoort ze bij me en ik bij haar

Al raakte ik haar kwijt

Een lentekind van voor mijn tijd

Voilá de deur viel in het slot

Gewoon zo’n simpele speling van het lot