Speling van het lot
Op een parkbank in de avondzon
De plek waar dit verhaal begon,
Ving hij haar blik,
Er sprong een vonk
Van hem naar haar en terug
Toen rechtte hij zijn rug
Iets greep hem bij de strot
Pas op nu voor zo’n speling van het lot
Daar liepen ze, het prille stel
Nog wat beduusd, dat zag ik wel
Ze stopten bij een vreemd hotel
Met neon uithangbord
Hij dacht: ik zie wel wat het wordt
Een onvoorspelbaar lot
Kijk uit nu voor die speling van het lot.
Zij hoorde een mondharmonica
En liep het zonlicht achterna
Het zelfde licht dat hem weldra
Zou wekken uit zijn slaap
Ze wierp de blinde man iets na
Een aalmoes namens God
Verijdeld was die speling van het lot
Hij wreef zijn ogen uit en zag
Dat zij niet langer naast hem lag
Opende het raam en dacht
Zo erg kan het niet zijn
Pas later kwam de pijn
Hij ging eraan kapot
Daar was hij dan
De speling van het lot
Sindsdien hoort hij steeds klokken slaan
Zijn papagaai scandeert haar naam
Hij zoekt haar waar ze dansen gaan
Daar bij de Visserspoort
Zijn wens wordt niet verhoord
Hij vangt alleen maar bot
Gewoon zo’n simpele speling van het lot.
Ze zeggen wel: ‘t is een gevaar
Teveel gevoel maakt het leven zwaar
Toch hoort ze bij me en ik bij haar
Al raakte ik haar kwijt
Een lentekind van voor mijn tijd
Voilá de deur viel in het slot
Gewoon zo’n simpele speling van het lot